یک بررسی مقدماتی در جامعه ما به عنوان یک جامعه مسلمان نشان می دهد آنچنان که شایسته است قرآن مجید در زندگی ما حضور ندارد و این در حالی است که حتی در تلاوت ساده قرآن آثار و فواید ارزشمندی است که ما کمتر بدان آگاه هستیم.

لذت بردن از زندگی با پول راحت تر است اما برای لذت بردن اگرچه پول لازم است اما کافی نیست. حتی برخی پا را فراتر گذاشته اند و معتقدند برای لذت بردن از زندگی حتی پول هم لازم نیست.

در این گزارش شما را با 15 روش ارزان برای لذت بردن از زندگی آشنا می کنیم.

1? زیر دوش آواز بخوانید

باور کنید خیلی از خوانندگان مطرح از همین جا شروع کرده اند. علاوه براین با ابراز احساساتتان از این طریق می توانید به آرامش برسید.

2? حال یک دوست قدیمی را بپرسید

امتحانش ضرر ندارد. الان، همین الان تلفن را بردارید و به یک دوست قدیمی زنگ بزنید. به این ترتیب هر دوی شما از یک لذت ارزان زندگی لذت خواهید برد.

3? هدیه های قدیمی که گرفته اید نگاه کنید، عکس های خاطره انگیز هم بد نیست

یاد آوری روزهای خوش هم زیباست . از قدیم گفته اند وصف العیش نصف العیش. 

4?آشپزی کنید

آشپزی کردن یکی از راه هایی است که به آرامش و لذت می انجامد. اگر برای کسانی که دوستشان دارید آشپزی کنید، لذتتان را دو برابر خواهد کرد.

5? بامشکلات شوخی کنید

مشکلات زندگی تمامی ندارد پس اگر با آنها شوخی کنید شادی هایتان هم تمامی نخواهد داشت . البته فراموش نکنید منظور از شوخی این نیست که خودتان را سرکوب کنید و به باد تمسخر بگیرید.

6? از درخت بالا بروید اگر نبود جوی آب هم هست بر روی لبه جوی راه بروید

می خندید باور کنیدلذت بخش است . اگر شک دارید امتحان کنید.

7?از داشته هایتان استفاده کنید

یکی از عادت های بد برخی از ما این است که بهترین لباس ها، غذاها، تفریحات، پول ها و حتی احساساتمان را برای روز مبادا نگه می داریم.

زیاد بگو دوستت دارم. از آنچه در اختیار داری استفاده کن و آن را برای روز مبادا ذخیره نکن.

8? به خودتان جایزه بدهید

همه ما در طول روز کارهای خوب زیادی انجام می دهیم پس چرا به خودتان جایزه نمی دهید!

یک شاخه گل، یک بستنی خوشمزه، یک لباس مخصوص خانه ارزان و شیک، یک بسته پفک، پاستیل و…. از خودتان قدردانی کنید.

9? تشکر کنید

هر روز افراد زیادی به ما محبت می کنند. قدر دانی و تشکر از آنها نه تنها خستگی را از تن ایشان به در می کند باعث لذت و شادی خود شما هم می شود.

موقع پیاده شدن از تاکسی از راننده تشکر کنید.

از همکارتان به خاطر همکاری و همراهی تشکرکنید.

از رئیستان بابت کار خوبی که برایتان انجام داده تشکر کنید.

از مادر یا همسرتان به خاطر غذای خوشمزه تشکر کنید.

از خدا تشکر کنید.

10? موسیقی گوش کنید

رفتن به یک کنسرت زنده و تماشای زنده اجرای موسیقی تجربه بی نظیری است اما اگر نمی توانید هر روز از این لذت بهره ببرید از امکانات بی نظیر تکنولوژی برای گوش دادن به موسیقی استفاده کنید.

11? دیدن فیلم و خواندن رمان های جذاب،شعر خواندن را هم امتحان کنید

این تفریحی است که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. تفریحی که ثروتمندان و فقرا در آن شریک اند. اما هر کدام به وسع و سطح سواد و درک هنری خودشان.

12? به پارک و دل طبیعت بروید

یکی از بهترین سرگرمی های روزهای گرم سال این است که شام را بردارید و به همراه اعضای خانواده به نزدیک ترین پارک محل بروید.

13?با بچه ها رفاقت کنید

دوستی با بچه ها کودک درونتان را هر چند در خواب عمیق باشد بیدار می کند و به یادتان می آورد که وقتی نوزاد بودید روزی 300 بار می خندیدید اما این روز ها هفته ای یک لبخند می زنید!

14?به دیگران کمک کنید

هرکاری از دستتان برمی آید برای اطرافیانتان انجام دهید. لازم نیست پول خرج کنید شنیدن درد دل یک دوست، همکار و یا همسفر اتوبوس، حمل کردن خرید های یک فرد مسن و…. هرچه ازدستتان برمی آید.

لذت کمک کردن به دیگران را ازخودتان نگیرید.

15?محیط اطرافتان را مرتب کنید

اگر بیرون خود را مرتب کنید درونتان هم مرتب می شود. اتاق، محل کار، راه پله های ساختمان، کوچه و ماشینتان را تمیز کنید و بعد از اتمام کار از تمیزی لذت ببرید.

خشم یک هیجان طبیعی است که همه ما آن را احساس کرده ایم بنابراین اکثر کسانی که وارد زندگی زناشویی شده اند حتماً گاهی اوقات با خشم و عصبانیت همسرشان مواجه شده اند. اما برای برخی از همسران، به نظر می رسد که خشم و عصبانیت یک بخش ثابت و عضو دایم روابط است.

بارها پیش می آید که کودک شما مرتکب خطایی می شود که قبلا از آن منع شده بود یا از محدودیت هایی که برایش تعیین کرده اید تخلف می کند در این مقاله سعی می کنیم به شما کمک کنیم که چگونه مجازات های ایمن، م?ثر و شفابخش اعمال کنید.

رفتار کودک را نقد کنید نه خود کودک را

از توصیف کودک به عنوان “آتشپاره” یا “احمق” خودداری کنید به کار بردن کلماتی که شخصیت او را تخریب می کند نه تنها هیچ فایده ای در بهبود رفتارش نخواهد داشت بلکه حتی باعث تخریب شخصیت و هویت وی نزد خودش نیز می شود بهتر است با گفتن جملاتی مانند “این انتخاب خوب نبود” و یا “من تعجب کردم که دختر کوچولوی باهوشی مثل تو چطور یه کار اشتباهی مثل اون رو انجام می ده” بررفتار ناشایست تمرکز کنید. 

هرگز نگوئید “هرگز”!

تهدیدی مثل “اگه دوباره تو خیابون دوچرخه سواری کنی هرگز دوچرخه ات رو دوباره نخواهی دید” باز به سوی خودتان برمی گردد و ذهن شما را به خود مشغول خواهد کرد علاوه براین به مدت یک هفته مجبور می شوید در تهدید خود تجدید نظر کنید و یا تمام ساعات طولانی یک بعدازظهر را به گریه و زاری کودک سه سالتان گوش دهید که مدام نق می زند که حوصله اش سررفته است این اشتباهی است که خیلی ها مرتکب می شویم، اما اگر می خواهید فرزندتان آنچه را که می گویید باور کند و برای گفته هایتان ارزش قائل شود به خودتان قول دهید هرگز نگویید “هرگز”!

فرصت های مکرر

شاید در گذشته به دفعات امکان تصحیح رفتار کودک را به او داده اید تا وقتی مطمئن نشده اید کودک واقعا دریافته است که به دنبال هر تهدیدی مجازاتی وجود دارد و خود شما نیز آمادگی کامل دارید که تهدیدهایتان در مورد بدرفتاری بعدی اش را عملی کنید، تهدیدهای بیشتری نکنید و این به معنای انتخاب دقیق کلمات در زمان بدرفتاری کودک است ممکن است در مواقعی بخواهید یک هشدار به او بدهید اما وقتی زمان تهدید فرارسیده شانس دیگری نباید برای او وجود داشته باشد.

“اگر دوباره خواهرتو کتک بزنی به اتاقت می ری” کودک خواهرش را کتک می زند حالا شما باید کودک را از محل دور کنید.

گاهی نیز ممکن است شما بخواهید فرصت سوم یا حتی چهارمی هم به کودک برای تصحیح رفتار نادرستش بدهید اما به یاد داشته باشدی تا وقتی شما کنترل موقعیت ها را دردست بگیرید و اطمینان یابید که کودک مفهوم آنچه را می گوید درک می کند و به آن پایبند است دو فرصت کافی است بیشتر از آن فرصت دادن باعث می شود کودک با خود فکر کند همیشه می تواند فرصتی داشته باشد تا حرف خودش را پیش ببرد.

هشدارها … اما نه به تعداد زیاد

اگر چه اجزای سازنده و مهم یک طرح انضباطی خوب، حدو مرزها، تهدیدها و مجازات ها هستند اما هشدارهای به موقع موجب روان تر شدن عملکرد برنامه می شوند یک هشدار به کودک اعلام می کند که وارد منطقه خطر شده است هشدار برخلاف تهدید نشانگر مجازات نیست، اما ممکن است تلویحا آن را تذکر دهد.

“گریه و زاری کردنت منو عصبانی می کنه” نوع دیگری از هشدار است و به کودک اعلام می کند که حوصله شما دیگر سررفته است در واقع شما از حس “خودتان” در آن استفاده کرده اید و این به کودک کمک می کند که از نتایج اعمالش برشما آگاه شود. چنین جملاتی در ضمن رک نبودن آگاه کننده اند (هشداردهنده) بدون اینکه مجازاتی تحمیلی در برداشته باشند.

نکته: اگر چه هشدارها می توانند بعضی رفتارهای ناشایست را قبل از رسیدن به نقطه اعمال مجاز است، متوقف کنند، اگر بیش از حد استفاده شوند تأثیر خود را از دست می دهند یک (یا در بعضی روزها دو) هشدار برای هر رفتار ناپسند، کافی است. بعداز بی اعتنایی به هشدار دوم می توانید مطمئن شوید که کودک به گفته هایتان توجهی نمی کند. هرگز نباید بپرسید”چند بار به تو بگم که …” به والدین دیگر گوش کنید تا متوجه شوید چگونه مکررا این توصیه را نادیده می گیرند شش، هشت یا حتی ده بار ممکن است هشداری دهند بدون اینکه مجازات های مطرح شده اعمال شوند!! گاهی حتی با حوصله ترین شنونده نیز ممکن است بالاخره مداخله کند: “لطفا دیگر بس کنید! یا بچه را ا ز اینجا بیرون ببرید یا تهدیدی انجام دهید که مجازاتش عملی باشد و آن مجازات را اعمال کنید” پیامبر(ص) فرمودند: چون به کودکان وعده ای دادید حتما به آن عمل کنید به خاطر داشته باشید که هدف وادار کردن کودک به درک گفته ی شماست. پیگیری تهدیدها مهمترین راه دستیابی به این هدف است ولی گفته هایتان را به حداقل برسانید ارزششان بیشتر می شود. هشدارهای مکرر فقط سایر بزرگسالان حاضر در محیط را ناراحت و ناراضی می کند. کودک بدرفتار مدتها قبل شما را از دایره توجهش خارج کرده است.

شمردن تا ده

بعضی رفتارهای نادرست مانند دویدن به خیابان همیشگی نیست و با روش های ذکر شده قابل کنترل هستند بعضی رفتارهای نادرست نیز هستند که ادامه دارترند مانند امتناع از آمدن به موقع سرغذا به بهانه ی بازی، تماشای تلویزیون و … این رفتارها به دلیل اینکه معمولا نسبت به رفتارهای ناشایست گاهگاهی خطر کمتری دارند با روش تهدید به شمردن، قابل کنترل هستند مثلا “من تا ده می شمارم، اگر تا رسیدن به ده، لباس هایت را نپوشیده باشی نمی توانی با ما به خرید بیایی” اگر به دنبال “ده” (یا هر عددی که تعیین کرده اید) همشیه مجازات مطرح شده اجرا شود، روش تهدید به شمردن به صورت یکی از قدرتمندترین راهکارهای انضباطی شما در خواهد آمد.

روش شمردن، فرصت بررسی کردن موقعیت را در اختیار کودک قرار می دهد. در این روش، در ضمن شمردن شما کودک انتخاب های گوناگونش را سبک و سنگین می کند و عاقبت اوست که تصمیم می گیرد و باید عواقب تصمیمش را نیز بپذیرد. به این ترتیب احساس شرکت در روند مجازات در او ایجاد می شود و به مجازات های تحمیل شده به عنوان مسئله ای که تا حدودی قادر به کنترل آن است می نگرد.بررسی هانشان داده است که برای درک تهدید به شمردن کودک به دانستن اعداد و شمارش نیازی ندارد. شما می توانید برای هر مورد یک عدد خاص انتخاب کنید (مثلا برای لباس پوشیدن که وقت بیشتری می گیرد تا 20 و برای جوراب پوشیدن که وقت کمتری می خواهد تا 10) و یا اینکه یک عدد ثابت در نظر بگیرید (مثلا همیشه 10) ولی با توجه به موقعیت سرعت شمارش را کم یا زیاد کنید.

به خاطر داشته باشید که تهدید به شمردن نوعی هشدار هم هست و استفاده بیش از حد آن لطمه می زند. اگر بارسیدن به عدد هشت، کودک رفتار نامناسبش را ترک کند ولی پنج دقیقه بعد شما مجددا شمارش را شروع کنید زمان توقف شمارش و بیان تهدید نهایی فرا رسیده است: “اگه این کارو دوباره شروع کنی باید به اتاقت بری.”

انتخاب ها

بسیاری از محققان رفتار کودک پیشنهاد می کنند که وقتی میل دارید کودک رفتار نامناسبش را ترک کند، انتخاب هایی در اختیار او قرار دهید مثلا: “علی! نمی خوام با اون گلدون بازی کنی می شکنه دلت می خواد با این کامیون بازی کنی یا میخوای بشینی روی پام و من برات کتاب بخونم؟” به لحاظ نظری پیشنهاد موارد متعدد برای انتخاب راهکار خوبی است مشکل موقعی پیش می آید که والدین برای یافتن جایگزین های جالب توجه برای کودکشان مجبورند نیروی فراوان خرج کنند در مواردخاص شاید انتخاب های مناسب برای کودک ممکن است به ابتکار فراوانی نیاز داشته باشد ابتکاری بیش از آنچه شما بعد از یک روز طولانی و سخت کار در منزل یا  اداره در ساعت 5 بعدازظهر بتوانید به آن دست یابید!

بعضی والدین نیز بیش از حد تحت تأثیر قرار می گیرند و انتخاب های متعددی در اختیار کودک قرار می دهند حتی بزرگسالان هم هنگام رو به رو شدن با جایگزین های متعدد از پای در می آیند و نمی توانند تصمیم بگیرند معمولا آنچه فرزندتان برای یک تصمیم گیری خوب لازم دارد تنها داشتن دو مورد برای انتخاب است.

یک راه زیرکانه این است که اگر دیدید جایگزین های ایمن و جالبی در اختیار ندارید انتخاب بین متوقف کردن رفتار نادرست و یا پذیرفتن مجازات متناسب را به کودک پیشنهاد کنید. یک تهدید استادانه باید شامل تمام اطلاعات مورد نیاز کودک برای تصمیم گیری صحیح باشد.

معمولا همیشه تشویق بهتراز تهدید و مجازات جواب می دهد ولی مواردی هم پیش می آید که در آن به عنوان والدین مجبور به اجرای مجازات می شوید مجازات باید متناسب با سن و شخصیت کودک بوده و ایمن، م?ثر و شفابخش باشد و مانع از اجرای مجدد آن عمل نادرست گردد.

ارزش وجود همسر(زن) در خانه به اندازه ای است که از عوامل آرامش برای زندگی مرد به شمار آمده1، گفت و گوی با وی نیز از کارهای نیک و خوب شمرده می شود، و نیز دو رکعت نماز شخص همسردار از عبادت شبانه بی همسر برتر است.

در حدیثی آمده است که یک رکعت نماز از مرد همسردار برتر است از هفتاد رکعتی که مرد بی همسر بگزارد.2

امام صادق علیه السّلام می فرماید: پدرم از مردی پرسید: آیا همسرداری؟ گفت: نه.
پدرم فرمود: برای من خوشایند نیست که دنیا و همه آنچه در آن است برای من باشد و شبی را بدون همسر سپری کنم.

سپس فرمود: دو رکعت نمازی که همسردار می گزارد از عبادت مرد بی همسری که تمام شب خود را به عبادت بگذراند و روزش را روزه بگیرد.

سپس پدرم هفت سکه زر به وی داد و فرمود: با این پول ازدواج کن. آنگاه از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین روایت کرد که: همسر بگیرید، به راستی که برای شما سبب روزی بیشتر است.3

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: هر عمل سرگرم کننده مؤمن باطل (ناصواب) است، مگر سرگرمی در سه چیز: پرورش اسب، تیراندازی و شوخی با همسر.4

دکتر “محمد حسین انصاری مود” در گفت و گو با ایسنا – افزود: غذاهای سرخ شده در طول روز ایجاد عطش می‌کنند وبدن افراد آب زیادی می‌طلبد.

عاشقانه و غمگین “اثبات عشق”

پس از کلی دردسر با پسر مورد علاقه ام ازدواج کردم…  ما همدیگرو به حد مرگ دوست داشتیم

سالای اول زندگیمون خیلی خوب بود… اما چند سال که گذشت کمبود بچه رو به

وضوح حس می کردیم…

می دونستیم بچه دار نمی شیم…ولی نمی دونستیم که مشکل از کدوم یکی از

ماست…اولاش نمی خواستیم بدونیم…با خودمون می گفتیم…عشقمون واسه یه

زندگی رویایی کافیه …  

 بچه می خوایم چی کار؟…در واقع خودمونو گول می زدیم…

هم من هم اون…هر دومون عاشق بچه بودیم…

تا اینکه یه روز

علی نشست رو به رومو

گفت…اگه مشکل از من باشه …تو چی کار می کنی؟…فکر نکردم تا شک کنه که

دوسش ندارم…خیلی سریع بهش گفتم…من حاضرم به خاطر

تو رو همه چی خط سیاه بکشم…علی که انگار خیالش راحت شده بود یه نفس

راحت کشید و از سر میز بلند شد و راه افتاد…

گفتم:تو چی؟گفت:من؟

گفتم:آره…اگه مشکل از من باشه…تو چی کار می کنی؟

برگشت…زل زد به چشام…گفت:تو به عشق من شک داری؟…فرصت جواب ندادو

گفت:من وجود تو رو با هیچی عوض نمی کنم…

با لبخندی که رو صورتم نمایان شد خیالش راحت شد که من مطمئن شدم اون

هنوزم منو دوس داره…

گفتم:پس فردا می ریم آزمایشگاه…

گفت:موافقم…فردا می ریم…

و رفتیم…نمی دونم چرا اما دلم مث سیر و سرکه می جوشید…اگه واقعا عیب از من

بود چی؟…سر

خودمو با کار گرم کردم تا دیگه فرصت

فکر کردن به این حرفارو به خودم ندم…

طبق قرارمون صبح رفتیم آزمایشگاه…هم من هم اون…هر دو آزمایش دادیم…بهمون

گفتن جواب تا یک هفته دیگه حاضره…

یه هفته واسمون قد صد سال طول کشید…اضطرابو می شد خیلی اسون تو چهره

هردومون دید…با

این حال به همدیگه اطمینان می دادیم

که جواب ازمایش واسه هیچ کدوممون مهم نیس…

بالاخره اون روز رسید…علی مث همیشه رفت سر کار و من خودم باید جواب ازمایشو

می گرفتم…دستام مث بید می لرزید…داخل ازمایشگاه شدم…

علی که اومد خسته بود…اما کنجکاو…ازم پرسید جوابو گرفتی؟

که منم زدم زیر گریه…فهمید که مشکل از منه…اما نمی دونم که تغییر چهره اش از

ناراحتی بود…یا از

خوشحالی…روزا می گذشتن و علی روز به روز نسبت به من سردتر و سردتر می

شد…تا اینکه یه روز که دیگه صبرم از این رفتاراش طاق شده بود…بهش

گفتم:علی…تو

چته؟چرا این جوری می کنی…؟

اونم عقده شو خالی کرد گفت:من بچه دوس دارم مهناز…مگه گناهم چیه؟…من

نمی تونم یه عمر بی بچه تو یه خونه سر کنم…

دهنم خشک شده بود…چشام پراشک…گفتم اما تو خودت گفتی همه جوره منو

دوس داری…گفتی حاضری بخاطرم قید بچه رو بزنی…پس چی شد؟

گفت:آره گفتم…اما اشتباه کردم…الان می بینم نمی تونم…نمی کشم…

نخواستم بحثو ادامه بدم…پی یه جای خلوت می گشتم تا یه دل سیر گریه کنم…و

اتاقو انتخاب کردم…

من و علی دیگه با هم حرفی نزدیم…تا اینکه علی احضاریه اورد برام و گفت می خوام

طلاقت بدم…یا زن بگیرم…نمی تونم خرج دو نفرو با هم بدم…بنابراین از فردا تو واسه

خودت…منم واسه خودم…

دلم شکست…نمی تونستم باور کنم کسی که یه عمر به حرفای قشنگش دل خوش

کرده بودم…حالا به همه چی پا زده…

دیگه طاقت نیاوردم لباسامو پوشیدمو ساکمم بستم…برگه جواب ازمایش هنوز توی

جیب مانتوام بود…

درش اوردم یه نامه نوشتم و گذاشتم روش و هر دو رو کنار گلدون گذاشتم…احضاریه

رو برداشتم و از خونه زدم بیرون…

توی نامه نوشت بودم:

علی جان…سلام…

امیدوارم پای حرفت واساده باشی و منو طلاق بدی…چون اگه این کارو نکنی خودم

ازت جدا می شم…

می دونی که می تونم…دادگاه این حقو به من می ده که از مردی که بچه دار نمی

شه جدا شم…وقتی جواب ازمایشارو گرفتم و دیدم که عیب از توئه…باور کن اون قدر

برام بی اهمیت بود که حاضر

بودم برگه رو همون جاپاره کنم…

اما نمی دونم چرا خواستم یه بار دیگه عشقت به من ثابت شه…

روزی دختری از پسری که عاشقش بود پرسید : چرا مرا دوست داری ؟ چرا عاشقم هستی ؟